Bliksembezoekjes

De werkzaamheden rondom de examentrainingen lagen dus even stil; ik had andere prioriteiten. Zo stond ik afgelopen maandag de hele ochtend in de keuken om een avondprakje te fabriceren voor Mae. Toen ik ’s avonds op het terras in Santa Pola eten bestelde, zat ze te kokhalzen waar de ober bij stond. Tikkeltje ondankbaar. Gênant. En ook wel heel erg grappig. En natúúrlijk mag je dan mijn mosselen. Je bent m’n nichtje. Jij mag alles.

Dinsdag reden we naar Cartagena en wat een prachtige stad is dat! De strategische ligging – in een soort inham, enigszins omgeven door bergen – zorgde ervoor dat de stad goed te verdedigen is. Vonden de Romeinen handig en dus vind je in Cartagena enkele restanten van het Romeinse Rijk: een Romeins forum, een thermaal complex en natuurlijk het Teatro Romano. Dit amfitheater was een van de grootste van het Romeinse Rijk en toen wij in de stad waren, kreeg een basisschoolklas er les over de geschiedenis van Cartagena. Voor Nederlandse begrippen is Cartagena een redelijk grote stad, maar gelukkig – persoonlijke mening, mag in een blog – tref je in de karakteristieke en schone binnenstad vooral restaurantjes en kleine boetiekjes aan, waardoor de stad een chique uitstraling heeft. Als je graag naar ZARA wil, dan mag je uitwijken naar het Centro Comercial Espacio Mediterráneo, op zo’n 10 minuten rijden van het centrum. Daar kun je dan ook meteen terecht bij ongeveer alle grote fastfoodketens.

Op de laatste dag – bliksembezoekjes eindigen nu eenmaal snel – hebben we ontbeten aan het strand en slenterden we door het park in Guardamar del Segura. Direct na het ontbijt, want eten is leven, hadden we onze zinnen gezet op een avondje uit in een restaurant aan de boulevard in Torrevieja. Met kind. Was even spannend, want Mae had nog maar weinig geslapen, omdat ze natuurlijk geen minuut wilde missen van haar eerste meidentripje. ’s Avonds heeft ze echter onvermoeid alle andere gasten in het restaurant op haar liefste (glim)lach getrakteerd. De kleine charmeur!

Terwijl Roos en Mae alweer in het vliegtuig zaten, bestelde ik een kaartje voor het Olympisch Kwalificatietoernooi hier in Torrevieja. Hoewel de ‘road to Paris’ van de Nederlandse handbaldames wat hobbelig begon – over met name Belgische wegen zullen we maar zeggen –, werd het ticket naar de Spelen in Parijs al na twee wedstrijden veiliggesteld. Even dacht ik dat de laatste wedstrijd daardoor misschien saai zou worden, maar dat was gelukkig niet het geval. Pas in de laatste minuut van de wedstrijd werd er in een overvolle sporthal gewonnen van Spanje! Ik ga het gescheld dat ik om me heen hoorde hier niet herhalen.

Ook de Oranje handbaldames kunnen na een kort maar krachtig bliksembezoek terug naar Nederland! Met Olympisch ticket, dat wel.