Zoveel mooier dan bezitten.*
Nog geen moment heb ik spijt gehad van mijn beslissing om mijn perfecte (qué?) leventje in Nederland te verruilen voor een bestaan in het zonnige Spanje. Ik mis mijn oude leven nagenoeg niet, terwijl ik het meer dan prima voor elkaar had: ik had een hartstikke mooi huis, een leuke baan en alleen maar lieve mensen om me heen. Misschien heb ik trouwens vandaag voor het eerst een héél klein beetje heimwee. Het voetbalteam van mijn broertje (en heel veel lieve anderen) werd kampioen – gefeliciteerd, mannen! – en waarschijnlijk gaat dat feestje nog wel even duren.
Morgenochtend ben ik dus weer gewoon hartstikke blij dat ik hier ben 😉! Hier. In Spanje! Het is zó ontzettend fijn om opnieuw te mogen beginnen; om je hele leven weer opnieuw te mogen inrichten. Of misschien – zoals sommigen zeggen – op alle fronten meerdere stappen ‘terug’ te doen.
Al ben ik het daar dus niet mee eens. Het voelt namelijk helemaal niet als ‘terug’. In Nederland moest alles altijd goed, zoals het hoorde en het liefst nog beter. Meer. Maar op sommige vlakken zit je nou eenmaal aan je plafond. Aan mijn woning viel niets te verbeteren en dus deed ik enorm mijn best om alles in perfecte staat te houden. Dat was niet te doen, want er werd in geleefd, en dus was elk krasje er één te veel en moest er áltijd iets opgeruimd of gepoetst worden. Maar daar had ik helemaal geen tijd voor, want naast mijn drukke onderwijsbaan wilde ik minimaal drie en het liefst vier keer per week naar CrossFit én moest er elke dag gezond gegeten worden. Kost ook tijd. Ik wilde vrienden zien, met mijn konijntjes knuffelen en minimaal één boek per maand lezen. En de tuin! Daar moest vooral in de zomermaanden – als de terrassen schreeuwen – het een en ander in gebeuren. Was ik dus ook nooit tevreden over, terwijl mijn tuin de kleurrijkste en levendigste van de buurt was.
Dat ik hier nu tijd heb om allerlei nieuwe dingen te leren en uit te stippelen voelt als een verademing. Ik vind het heerlijk om weer in de schoolbanken te zitten en opnieuw te leren hoe ik tot 10 moet tellen. In de aard van het beestje zit overigens wel dat ik zo snel mogelijk naar 100 wil. Weinig geduld. Ik ruzie hier ook met double unders – voor de ingewijden.
Maar serieus. De automatische piloot staat uit en dat is goed voor me. Het Spaanse leven bevalt uitstekend. De mensen zijn vrolijk en vriendelijk, wat hartstikke begrijpelijk is als je elke ochtend kunt ontbijten in de zon. En kunt sporten tijdens je lunchpauze, die hier minimaal twee uur duurt. En met je boek op schoot een wijntje kunt drinken op een zonnig terrasje aan een levendige ‘plaza’. En binnen een uur in de bergen, Cartagena of Murcia staat. Of Elche trouwens: een prachtige stad iets ten zuidwesten van Alicante. Aanrader voor een relaxte zondag! Je kunt er wandelen tussen de vele palmbomen en genieten van een uitgebreide lunch op een terrasje in een van de smalle straatjes in het centrum. Kakofonie van geluid wel, want alleen maar drukke en uitgelaten mensen. Helemaal niet erg.
Als dit ‘terug’ is, dan laat me maar hier.
*De prachtige dichtregel Bestaan. Zoveel mooier dan bezitten. komt van taalkunstenares Merel Morre, voormalig stadsdichter van Eindhoven.
Reactie plaatsen
Reacties