Een vrij in te vullen 2024
‘Vaes vertrekt’ heette de groepsapp van mijn collega’s van de sectie Nederlands. Op de vrijdag voor de kerstvakantie trok ik de deur van het Carolus Borromeus College in Helmond voor de laatste keer achter me dicht. De laatste 24 uur op deze superleuke school mocht ik – onverwachts – doorbrengen in het Glazen Huis met twee toppers uit diezelfde sectie: Lisa en Iris. Ik had me geen mooier afscheid kunnen wensen: 24 uur humor, veel energie (vooruit, af en toe een gaapje), gezelligheid, maar ook serieuze gesprekken. Dank daarvoor! Ik heb van elke minuut genoten!
Uiteraard kwamen daarna de tranen, de knuffels en de vele lieve woorden, want zoals gezegd was het mijn laatste werkdag. Dit jaar neem ik de tijd om de balans op te maken. Wat ik ga doen, weet ik nog niet precies. Dat hoeft ook niet en het maakt, zoals ‘ons’ Irene schreef, niet eens zoveel uit. Het écht voor mezelf kiezen is veel belangrijker. Het voelt ontzettend goed om een lege agenda te hebben en maar te gaan zien wat er allemaal op mijn pad komt. Om dit te kunnen doen, laat ik tegelijkertijd een fantastische werkplek achter: leuke leerlingen en een groep geweldige collega’s! Stuk voor stuk vakmensen met een groot hart, want uiteindelijk doen we het allemaal voor ‘die jong’: onze lieve leerlingen. Ik kom superlatieven tekort, merk ik.
En ook dat is goed: ik heb namelijk een ontzettend fijne tijd gehad op ’t Carolus! Waardering, plezier en vertrouwen zijn daarin het belangrijkst geweest. Ik ben dankbaar voor alle kansen en vooral ook de ruimte die ik heb gekregen. Dat staat wat mij betreft voor goed werkgeverschap! Dank daarvoor, Ruud!
De weken voorafgaand aan mijn laatste werkdag vlogen de clichés me om de oren en eerlijk is eerlijk: ze zijn allemaal waar. Daar zijn ze immers voor. Het mooiste? Dat komt van Rowwen Hèze (en van collega Nicole):
Soms is 't beater iets moeis te verleeze.
Beater verleeze dan dat ge 't noeit het gehad.
En vooruit, nog eentje: waar deuren sluiten, gaan nieuwe deuren open. In de kerstvakantie heb ik het stof rustig laten neerdalen én heb ik zitten nagenieten van ontzettend veel mooie woorden, knuffels en liefde. Dat doe ik stiekem nog steeds, want wat was het geweldig om op deze manier afscheid te kunnen nemen van de school waar ik met zo veel plezier heb gewerkt. Ik kijk met een grote glimlach terug op een periode van bijna 7 jaar Carolus en met een nog grotere glimlach vooruit! Eens zien wat de toekomst mij brengt!
Bedankt voor alles, en veel liefs!
Reactie plaatsen
Reacties